Hiçbir şey elinde değildir insanın: Ne gücü, ne güçsüzlüğü, ne de yüreği. Açtığını sansa da kollarını, gölgesi bir haçtır onun. Paramparça olur avucunda sımsıkı tuttuğu mutluluk. Bir garip, bir acılı boşluktur günleri. Mutlu aşk yoktur. Bir başka kader için giydirilmiş Silahsız askerlere benzer hayatı. Çaresiz, kararsız kaldıktan sonra akşamları, Neye yarar ki sabahları erkenden uyanmaları. Söyle bunları bir tanem, tut gözyaşlarını. Mutlu aşk yoktur. Güzelim, sevgilim, kanayan yaram benim. Yaralı bir kuş gibi taşırım yüreğimde seni. Ve onlar bakarlar bilmeksizin, geçerken biz, Tekrarlayıp ardımdan benim ördüğüm sözleri: Ve apansız ölürler iri gözlerin için Mutlu aşk yoktur. Vakit yok artık öğrenmeye hayatı. Ağlasın birlikte yüreklerimiz gün ışıyıncaya dek. Küçümencik bir şarkı için bile nice mutsuzluk gerek. Bir ürperişi bile nice pişmanlıkla ödemek. Bir ezgi için bile nice gözyaşları dökmek Mutlu aşk yoktur. Hüsranla bitmeyen aşk yoktur. Yara açmayan aşk yoktur kalpte. İz bırakmayan aşk yoktur insanda. Ve tıpkı senin gibidir vatan aşkı da. Gözyaşlarına boğulmayan aşk yoktur. Mutlu aşk yoktur. İkimizin aşkıdır bu gene de. Louis ARAGON