Akşam vaktiydi… İşleri bitirip, bizim yemeklere en yakın yemekleri yapan Kunming Restaurant’a doğru yola koyulduk.
Otelden çıkıp bir taksi çevirdik… Elimizde gideceğimiz restoranın adres kartı vardı ve hemen uzattık şoföre… Şoför oldukça yaşlı bir çinliydi. Gözleri iyi göremediğinden olacak şişe dibi bir gözlüğü vardı.. Kartı eline aldı… okuyamadı… Okuma lambasını açtı, gene okuyamadı…. Kartı okuyabilmek için belli ki ışığa ihtiyacı vardı….
Cebinden bir çakmak çıkardı.. çakmağı çaktı ve gözünün ucuna kadar yakınlaştırdı kartviziti…. O okumaya çalışırken ateşe çok yakın tuttuğu kartvizit alev almaya başladı ………
Biz kahkahalarla adama gülerken, bir de bozulmaz mı amca? Güler misin ağlar mı?
Böyle şoförler sadece bizde olacak değil ya:))))
6.06.2003